معجزه مامان و بابایی

اين  ماشين کوچولوها را در طول مسير   هزاربار رديف ميکردي روي داشبورد..دستگيره در..پاي ماماني..و هرجا که فضا ميديدي... ...

فداي ذوق ازمايشاتت بشم که من ديوونه برق چشات ميکنه... ...

فک کن يه روز اينقدر بزرگ ميشي که واقعا عاشق ميشي....خداي من... ...

...

يه چوب پيدا کردي اول که  مشغول نقش و نگار کشيدن شدي بعد که شکست يه آز مايش ديگه شروع کردي..نگه ميداشتي تا آب بياد و ماسه هاي زير چوب را با خودش ببره  البته بعد که شکست بادستات نقاشي ميردي...فداي دستاي کوچولوت بشم ...

...

خدا سايه مامان و بابايي تو هيچ وقت از سرت کم نکنه! ...

محمدرضاي بي نظير من...هرچه بزرگ تر ميشي منم عاشق تر ميشم..انگار هرچه بزرگ تر ميشي و ميتوني احساسات و حرفاي دنياي کوچيکتو  به ما بفهموني ...بيشتر ميفهمم که چقدر دوسسسستت دارم انگار هر روز دوباره مامان ميشم..انگار با هربار مامان گفتنت جون ميگيريم... محمد رضاي با مزه من هرچي بزرگتر ميشي کارهاي پسرانت بيشتر و بيشتر ميشه و من تازه ميفهمم که چقدر پسر بودنتو دوست دارم....چون هميشه تصورم از بچه يه دختر ناز نازي که موهاشو شونه ميکنم و باهاش خاله باز ي ميکنم بوده..و حالا يه پسر بچه کوچولوي شيطون دارم که با ماشينش پرش ميزنه مياد تو اآشپزخونه...يا دور خودش ميچرخه  و يه دفعه خودشو ميندازه روي زمين...يا وقتي  از سر کار ميام بجاي ...

قهرمان زندگي من ميدوني يکي از ناب ترين لحظات جديدت اينه که تا يه کار جالب و جديدانجام ميدي با ذوق ميگي مامان..ماماني..مامان...و تا من نگاه نکنم و نگم آفرين پشت سر هم صدام ميزني....وقتي که نگات ميکنم چنان نگاه غرور آميزي ميکني که انگار قله اورست را فتح کردي...عاشق اين کارت هستم و هربار ياد اين پيامک گوشيم  ميفتم...که مهم نيست در چه سني باشم هرزمان چيز جديد ياد ميگيرم دلمميخواد فرياد بزنم: مامان بيا نگاه کن!   عاشق مامان مامان گفتنتم...فقط توروخدا از اون صداهاي بنفش  نداشته باش...ه ه ه